Ինչպես խոստացել էինք մեր ճամբարային ծրագրում, բնագիտատեխնիկական և մարզական ստուգատեսները պետք է իրագործեինք Ծաղկաձորում: Առաջինը իրագործել էինք, իսկ երկրորդը անակնկալով էր.
Կարծում եմ՝ նկարաշարից կհասկանաք, թե ինչպիսի տեսարանների ականատեսն են եղել սևանյան ճամբարականները, որոնք շատ բան ունեն դեռ պատմելու և հիշելու՝ մի կողմից հագեցած առօրյան, մյուս կողմից՝ Սևանի հրաշք բնապատկերները, եղանակի կտրուկ փոփոխություններն ու գույները, ճամբարի տարածքը, որը հսկայական սոճուտ էր և այնքան խնամված...Իսկ ճամբարականնե
Հետևում մնացին ամառային ճամբարի վերջին օրերը, օրեր, որոնք իրենց անակնկալներով, հետաքրքիր առօրյայով, միջոցառումներով, հրաշք բնությամբ անմոռանալի կդառնան բոլոր մասնակիցների համար: Չկար, չէր էլ կարող լինել ավելի լավ, ավելի կազմակերպված դաս, քան այդ բաց դասերն էին:
Ռազմական վարժանքներն ավելի իրական դարձան, երբ մեր ասպետները ծանոթացան զենքին և իրականում կիրառեցին այն: Հետդարձի ճանապարհին սովորողները ավելի լրջացած, ավելի կազմակերպված էին դարձել. գուցե այդ նրանից էր, որ առաջին անգամ էին նրանք զգացել վառոդի հոտը...
Զորավարժություններն ավելի իրական դարձան, երբ մեր սովորողները սկսեցին կատարել զորամասի հրամանատարների հրահանգները: Այն լրջությունը, զգաստ կեցվածքը, որ ունեին ասպետները, ցույց էր տալիս, որ լավ զինվորներ ենք ունենալու: Ետդարձի ճանապարհին նրանք երկար լռում էին. հավանաբար նրանց աչքերում ամեն ինչ ավելի իրական էր դարձել: