Նադեժդա Մանդելշտամի հուշերը Չարենցի մասին
Չարենցին ծանոթ էին Մանդելշտամի հայերեն բանաստեղծությունները: Նա դրանք լսել էր հեղինակային երեկույթի ժամանակ: Մանդելշտամի կինը` Նադեժդա Յակովլևնան, իր հիշողություններում գրում է. «Սերտ մտերմություն էր սպասում մեզ Թիֆլիսում: Հյուրանոց եկավ Չարենցը, և մենք նրա հետ անցկացրինք երկու շաբաթ` հանդիպելով համարյա ամեն օր: Ես հասկանում եմ` ինչու ազատ-ընկերական հարաբերություններ սկսվեցին մեր միջև Չարենցի համար օտար Թիֆլիսում, ոչ թե Երևանում: Սակայն բանը դրանում չէ: Ես հիշում եմ` ինչպես սկսվեց մեր ծանոթությունը. Մանդելշտամը կարդաց իր առաջին բանաստեղծությունները Հայաստանի մասին: Նա դրանք այն ժամանակ դեռ նոր էր սկսել գրել: Չարենցը լսեց և ասաց.
_Ձեզնից, կարծես, դուրս է հորդում գիրքը:_ Ես բառացիորեն մտապահեցի նրա խոսքերը, իսկ ավելի ուշ Մանդելշտամն ինձ ասաց.
_ Դու լսեցիր, թե ինչպես նա ասաց, Չարենցն իսկական բանաստեղծ է:
_Այն ժամանակ ես չգիտեի, որ բանաստեղծի համար «գիրքը» մի ամբողջություն է: Հետագայում Պաստեռնակն ինձ պատմեց գրքի ստեղծման հրաշքի մասին: Նույնը պատմեց նաև Աննա Ախմատովան` Անուշը: Այս ամենը համընկավ Չարենցի խոսքերի հետ, և մենք միշտ հիշում էինք, որ Երևանում ապրում է իսկական բանաստեղծ»:
Ռուսերենից թարգմանեց Լիանա Ղարաբաղցյանը 11-1դաս.