Գրիգորյան Վահե
Հիմնական դպրոց, 7-րդ դաս.
Առավոտյան արևը պատուհանիս ապակիները ճեղքելով համբուրեց իմ աչքերը, ողողեց ինձ իր հոգեպարար ջերմությամբ ու մեղմ շշնջոցով պատմեց, որ երեկվա օրվա հետ անցյալի գիրկը գլորվեց նաև ձմեռը:Ես դուրս եկա փողոց, որ գտնեմ գարունը, մարդկանց աչքերի մեջ որոնեմ նրա գույները:Ինչ-որ մեկը մաքրում է փողոցները , ուզում է փողոցներից ջնջել ձմռան մռայլ հետքերը:Ես զգում եմ գարնան շունչը: Մեր բակի շունը այնպես է հաչում ու թռչկոտում, կարծես նա էլ է զգում գարնան շունչը:Գարնան առաջին օրը միշտ մայրիկիս և քույրիկիս ու տատիկներիս ձնծաղիկ և մանուշակ եմ նվիրում: Շատ եմ սիրում գարունը, հատկապես երկնքից ժպտացող արևը: Ցանկանում եմ,որ աշխարհում միշտ գարուն լինի, որ մարդիկ միշտ գարնան պես ժպտան, որ թռչունները անուշ դայլայլեն ,որ շուրջս միշտ կանաչ լինի:Ուզում եմ բարձրաձայն գոռալ.
-Կա՛նգ առեք, մի պահ, գեթ մի պահ հիացե՛ք գարնան պչրանքով ու պճնանքով: