Փաթաթեսների աշխարհում Կարտոֆիլն էր ապրում: Նա ուներ 28 ատամ և 36 աչուկներ և մեծ-մեծ ատամներ… ու բարալիկ մատներ: Նա ամբողջ օրը գլորվում էր և ընկնում վառարանի մեջ: Երբ կրակն իր սուր ու տաք ճանկերով նրան կլպում էր, կարտոֆիլի գլուխը քոր էր գալիս և նա մտքում ասում էր.«Ավելի լավ է ինձ ուտեն, քան թե գլուխս քոր գա»: Շուտով նրա երազանքը կատարվեց: Հանկարծ Փաթեթեսների աշխարհի շքախմբի ամենաերկար ժապավենը նկատեց նրան և կրակից դուրս հանեց: Կարտոֆիլը լոգանք ընդունեց և նկատեց, որ կաշին պլոկվել է: Նա նորից մտածեց. «Ավելի լավ է ինձ ուտեն, քան այպես մաշվեմ»: Այդ պահին մի բկլիկ ձկնիկ հայտնվեց և կերավ մաշված կարտոֆիլին:
Գեղարվեստի դպրոց-պարտեզ
Արմինե Աբրահամյանի 3-րդ դասարան