Ֆուրունջյան Հայկ, 7-5 դաս.
Ինձ շատ է դուր եկել այս բանաստեղծությունը: Հեղինակը շատ գեղեցիկ է նկարագրում աշնանային անտառը, որն ամբողջովին մշուշով է պատված: Օրոր է ասում աշունն անտառին, բայց դեռ անտառի քունը չի տանում: Սնկերի գլուխները փայլում են արծաթե եղյամից: Խոնավության բուրմունքն այնքան հաճելի է, իսկ անտառային խորին խորհուրդ ունեցող ձայները, արձագանքները. . .Ամենուր մարդկային հետքե՜ր, հետքե՜ր, հետքե՜ր. . .Եղնիկի նոր ծնված հորթուկը վազում է մոր ձայնի ուղղությամբ, իսկ որսորդը, խոտերի մեջ պառկած, հարմար առիթի է սպասում: Փայտահատն էլ, ինչպես միշտ, իր հին երգն է երգում`փայտ կտրելով: Իսկ անտառապահը կրկին խարույկ է վառել իր տնակի առաջ և նստսծ ունկնդրում է եղևնու և սոճու մտերմիկ զրույցը: Թեև աշունը մոր նման շարունակում է օրոր ասել անտառին, բայց անտառի քունը չի տանում. . .
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր ՊՈԱԿ
Հասցե` Հայաստան, Երևան, Հարավարևմտյան զանգված, Րաֆֆու 57 (տեսնել քարտեզի վրա)
Հեռ` +374 (10) 74 72 46 բջջ՝ +374 (91) 43 10 99
Էլ. փոստ` [email protected]
