Այն անկեղծությունը, որով սեբաստացիների մեծ խումբ պատրաստվում է մկրտությանը, որպես ուսումնական նախագիծ, շարունակում է ինձ հուզել… Ես չեմ մոռանա-կհատուցեմ… Լավաշը՝ մկրտության հացը, միջին դպրոցի նախագծային խումբը թխում է Արտաբույնքում… ընկեր դարձած ընտանիքներում… Կրթահամալիրում կատարվում-ձայնագրվում, թողարկվում են մկրտության նվեր օրերորների սկավառակը, շարակնոցը։ Ով մոռանա, ջուխտ աչքով թող քոռանա…