• Հայերեն
  • English
  • Français
  • Georgian
  • Русский
  • Español
  • Deutsch
  • فارسی
  • Türkçe
  • Italiano

Վերջապես… տեսնել սկսում ենք մատներով… քիմքով…

Մեր գցած հանրակրթական կամուրջներն այսպիսին են, երկկողմանի բանուկ. մենք Երևանի, կրթահամալիրի Բանգլադեշի պատասխանատուներով, գիտենք, կգան, երկար սպասել չեն տա ձեր երկրորդ տան՝ Պոլիսի հայկական վարժարանի ձեր քույրերն ու եղբայրները, համատեղ ծնողները, ուսուցիչները՝ սովորողները, նրանց թվում՝ և թուրք… իհարկե: Անդրանիկ Սարգսյանի՝ կրթահամալիրի ավագ դպրոցի 12-րդցու բլոգում հրապարակված այս նամակը՝ «Նամակ, որովհետև առավել գեղեցիկ գրում եմ, քան խոսում», Արման Թովմասյանի Ստամբուլ, դեկտեմբերի 8-15-ը ուղեգրությունն է … գրված դեկտեմբերի 16-17-ին՝ Ստամբուլ-Երևան վերադարձի ավտոբուսում… Չեմ էլ կասկածում, Արման ջան, որ ինձ ես ուղղել էս, ինչպես հետգրությունում քո ճշգրիտ անվանել ես… Հուզեցիր, շնորհակալ եմ ավտոբուսի մեջ ուղղակի ծագած գաղափարը մատներով ինտուիտիվ գործելու համար… Գործելու՝ բառի իսկական իմաստով:

Կրթահամալիրի տնօրենի գիրը: