Նկարագրություն:
Ամեն անգամ, երբ գալիս է ձմեռը, մենք բոլորս մանկանում ենք, բոլորիս սիրտն էլ լցվում է ինչ- որ անբացատրելի բարությամբ ու մեծ սիրով:
Ձյան հաստ ծածկույթը փակել է ամեն ինչ, ու ինձ թվում է՝ մաքրել է աշխարհը ոչ միայն փոշուց ու կեղտից, այլ նաև չարից:
Ձմեռ է…
Մաքուր ու պաղ օդը շոյում է ճակատս: Ծակող արևից կկոցելով աչքերս՝ փորձում եմ շնչել վաղորդյան սառը, թարմ օդը, իսկ կողքիս կանգնած երեխաները սկսում են արտասանել.
… Ախր ուրիշ տեղ ձյունի մեջ՝ արև,
Եվ արևի մեջ այսքան ձյուն չկա……
