Իմ սիրելի գործընկերներ և նույնքան սիրելի երեխաներ ջան.
Ինձ հետ կատարվածից հետո տարեվերջյան եռուզեռով լի այս օրերին ես ակամա հայտնվեցի մի կողմ քաշվածի կարգավիճակում: Հեռվից նայողի իմ այս կարգավիճակը ինձ թույլ է տալիս հրճվանքի ու սքանչացումի պահեր ապրել, զմայլվել ձեզանով ու կարոտել: Կյանքը հրաշալի է, հրաշալի է, որ ես ձեզ ունեմ, Պարույր Սևակի հայրենի Չանախչի` Զանգակատուն, գնացող տասներորդցիներ ունեմ, որոնք չեն մոռանում ճամփորդության իրենց հրճվանքն ինձ հետ կիսել ու զանգահարել ինձ, նրանց հետ` չքնաղ Սոֆյա Այվազյան ունեմ, կորցրած հայրենիքի ճանապարհներով դեպի Կարս գնացող 11-րդ դասարանցիներ ու անփոխարինելի Ելենա Սարգսյան, Կարինե Թաքսիլդարյան ունեմ, իմ նեղ պահերին մեջքիս ամուր կանգնած հրաշալի գործընկերներ ու Աշոտ Բլեյան տնօրեն ունեմ, որ աշխարհը չունի: Ես հարուստ եմ, ջան, հարուստ եմ ձեզանով: Կեցցեք, ես սիրում եմ ձեզ:
Թամար Ղահրամանյան