Դպրոց, տուն, դասեր, նյութեր, հետո նորից առավոտ, ու կրկին դպրոց, տուն, դասեր, նյութեր...իսկ բնությու՞նը: Ինչքան էլ զբաղված լինես, ո՞նց կարելի է անտարբեր անցնել պատերից, պատուհանից դուրս գտնվող հիասքանչ աշխարհի կողքով:Աշխարհ, որը լի է բազմերանգ գույներով, յուրահատուկ ձայներով, նոր ծլած խոտերով ու քաղցրաբույր ծաղիկներով: Ես նստում, ուշադիր նայում եմ պատուհանից դուրս գտնվող գարնանային գեղեցկությանը: Անընդհատ, անվերջ ուզում եմ նայել ու լսել… չեմ կշտանում, մանավանդ, երբ գիտակցում եմ, որ գարունը, ի վերջո, անվերջ չի մնալու: Դժվարանում եմ աչքս կտրել գարնանային հիանալի տեսարաններից, կարծես հեքիաթում լինեմ` Ալիսը հրաշքների աշխարհում...