Ներսես Շնորհալի, հանելուկներ

Տեսեք կգուշակե՞ք: Ջ. Ռ. Ռ. Թոլքինի «Հոբիտը» գրքից է, շատերը ֆիլմը տեսած կլինեն: Ոչ կարող ես շոշափել, Ոչ էլ կարող ես տեսնել, Ոչ գույն ունի, ոչ էլ համ, Լռություն է անսահման: Տարածվում է երկնքում, Անպարագիծ և անհուն Նրանով է ամեն ինչ սկսվում և վերջանում: Եվ մյուս հանելուկը, իմ սիրած հանելուկը Ոչնչացնում է շուրջը ամեն ինչ՝ Ծաղիկ ու գազան, շենքեր ու ծառեր, Երկաթը ծամում, պողպատը լափում, Փոշի է դարձնում ժայռեր ու սարեր. Եվ ոչ մի քաղաք, և ոչ մի արքա Հզորություն և ուժ չունի այդքան:

առաջինը` մթություն, երկրորդը` ժամանակ