Իմ անմոռանալի օրերց մեկը՝ արշավն էր դեպի Ստեփանավան, Լոռու բերդ և Ստեփանավանի բուսաբանական այգի: Բուսաբանական այգում մենք զգում էինք եղևնիների բուրմունքը և վայելում անսահման թարմ օդը: Այգում բազմատեսակ բույսեր և հատապտուղներ կային, որոնք, անկասկած, թունավոր էին: Այստեղ կային առանձին այգիներ`բազմագույն ծաղիկներով: Այգեպաններից մեկը մեզ ցույց տվեց «Երազանքի կամուրջը», որը, համաձայն նրա պատմածի, կկատարի քո երազանքը, եթե երազանք պահած անցնես կամրջով: Կամրջի տակով գետ էր հոսում և քարեր, քարեր: Ժամանակն աննկատ անցավ: Հետո մենք այցելեցինք Լոռու բերդ: Մի շատ գեղեցիկ տեսարան էր բացվում դեպի ձորը: Բերդում մի լքված եկեղեցի կար, իսկ նրա պատերին հալած մոմով ամրացված քարեր: Ես չհասկացա, թե քարերն ինչու են կպցրած պատին, բայց ես էլ վերցրի քարը ու ամրացրի պատին: Ահա իմ ամենաանմոռանալի օրերից մեկը: