Սկսում ենք քննարկումը. ընդհանրապես արդեն սովորություն է սկսել ինչ-որ թեմայի քննարկում , երբ դաս անելու ցանկություն պարզապես չկա: Քննարկում ենք հայրենիքի թեման. ես համոզված եմ, որ ԽՍՀՄ-ի ժամանակ հայ ժողովուրդը լավ էլ ապրում էր: Տեսեք, թե ինչքան ակադեմիկոս ենք տվել , ինչքան ենք զարգացրել գիտությունը , իսկ հիմա՞: Սակայն ընկեր Արտակը ինձ հետ համաձայն չէ: Նա համարում է, որ սա չէ այն պետությունը, որ պետք է ունենանք, իսկ ես ընդամենը ընտրություն եմ կատարում վատի և ավելի վատի միջև...
Նա կարծում է, որ պետք է մինչև վերջ պայքարենք` մեզ արժանի պետություն ստեղծելու համար : Միայն անունով անկախ լինելը մեզ ոչինչ չի տալիս...
Ես համաձայն չեմ, կարող եմ մեջբերեմ Հեգելից. « Շղթաները մարդուն չեն ստրկացնի, այլ՝ ստրկամտությունն ու տգիտությունը»: Իսկ հիմա վերջիններս բարձր մակարդակի են հասել և շարունակում են վարակել հայ ազգը:
Քննարկումը շարունակվում է: Հայկը հույժ կարևորում է Գանդիի գաղափարախոսությանը (դե մեր Հայկոն միշտ էլ պացիֆիստ է եղել): Վրեժը սփյուռքում ապրող հային առհասարակ հայ չի համարում,իսկ ընկեր Արտակը, չգիտես ինչու, գիտի, թե ինչ արժեր արաղը ԽՍՀՄ-ում (3 ռուբլի 50 կոպեկ, մենք էլ իմացանք, բայց չէ որ նա այդ անցած-գնացած լավ ժամանակներում ընդամենը 7-8 տարեկան երեխա էր): Ընկեր Վահրամն էլ իր խեղճ 15 տարեկան աշակերտուհու հանդեպ բառախաղ է կիրառում, ապացուցելով, որ եթե ամեն ինչ հնարավոր է, ապա անհնարինը նույնպես հնարավոր է: Կիմը դեմ է սոցիալիզմին , իսկ պարոն Տիգրանյանը լսում և միայն ժպտում է:
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր ՊՈԱԿ
Հասցե` Հայաստան, Երևան, Հարավարևմտյան զանգված, Րաֆֆու 57 (տեսնել քարտեզի վրա)
Հեռ` +374 (10) 74 72 46 բջջ՝ +374 (91) 43 10 99
Էլ. փոստ` [email protected]
