Այսօր բնությունը ոչնչացման եզրին է: Ինձ այս կյանքում ամենաշատը հուզում է բնության վիճակը: Մարդիկ պիտի ավելի շատ ծառեր տնկեն, ծաղիկներ աճեցնեն, ամենուր կանաչով պատեն, քան թե ծառեր հատեն ու վերացնեն կանաչ տարածքները: Ես հասկանում եմ, որ փայտանյութը մեծ դեր ունի արդյունաբերության մեջ, բայց դա չի նշանակում, որ ծառահատումները մեծ չափերի պիտի հասնեն: Եվ հետո, եթե օգտագործում են, պետք է նորից վերականգնեն, որպեսզի կանաչ տարածքները ընդանրապես չվերանան: Հիմա մեր աշխարհը մեծ վտանգի առաջ է կանգնած: Փչացնելով բնությունը` ավելի շատ ատոմակայաններ և գործարաններ ենք կառուցում, մեր ապագայի մասին չենք մտածում: Կամ եթե տնկում ենք ծառեր, շատ անշնորհք մարդիկ դրանք ջարդում, փչացնում են: Ջուրն էլ է աղտոտվում, քանի որ ջրերում աղբ, թափոններ ենք լցնում, որը վնասում է կենդանիներին, բուսերին: Այս ամենը ինձ ընդհանրապես դուր չի գալիս: Ես շատ կուզենայի, որ ավելի շատ բույսեր տնկեն, քան գործարաններ կառուցեն: Իմ կարծիքով դա ամենամեծ խնդիրն է մարդկության կյանքում, որը լուծում է պահանջում:
Մանուկյան Գրիշա, 9-2 դասարան
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր ՊՈԱԿ
Հասցե` Հայաստան, Երևան, Հարավարևմտյան զանգված, Րաֆֆու 57 (տեսնել քարտեզի վրա)
Հեռ` +374 (10) 74 72 46 բջջ՝ +374 (91) 43 10 99
Էլ. փոստ` [email protected]
