Չգիտեմ` այսօր ի՞նչ երազ էի տեսել, բայց երազի նման իմ ու Լիլիթի ցանկությունն իրականացավ:
Զրուցում էինք հերթական բեմելի մասին, բայց հիշեցինք. «Ախր դաշնամուրը շատ խեղճ է, բա սինթեզ չլինե~ր: Լավ գործ անելու համար լավ գործիքներ են անհրաժեշտ»: Իրար նայեցինք ու մեր քայլերն ուղղեցինք դեպի տիար Բլեյանի աշխատասենյակ: Մեր խոսքի կեսն էլ չէինք հասցրել ասել, երբ նա ժպիտով պատասխանեց. «Համաձայն եմ, երեխե՛ք ջան. ասեք` որի՞ց և ի՞նչ արժե...»:
Ժողովրդական խոսքով ասած. «Երկաթը տաք-տաք ծեծեցինք»: Մեզ միացավ ընկեր Գագիկը. զանգահարեց մեկ-երկու խանութ` տվյալներ ճշտելու: Տիար Բլեյանը որոշեց, որ սինթեզատորից բացի դպրոցին անհրաժեշտ է նաև էլեկտրոկիթառ:
Ոգևորված պատմեցի նորությունս տանը, հետո արագ կապվեցի համացանցին` գործիքների տարբերակները տեսնելու:
Ես ունեմ տվյալ` առավոտյան գործիքները կգան դպրոց...