• Հայերեն
  • English
  • Français
  • Georgian
  • Русский
  • Español
  • Deutsch
  • فارسی
  • Türkçe
  • Italiano

Հովհաննես Թումանյանի բաց նամակը ամենքիս

 

Դաշտ ու անտառ, գյուղի ճամփան

Ծածկվել է մի թիզ ձյունով.

Էլ չի ճարվում ուտելու բան,

Ո՞վ էր տեսել էս տեսակ սով.

Ոչ մի ցորեն, ոչ մի հատիկ...

Խնդրում ենք ձեզ, բարի մարդիկ,

Աստծու սիրուն, մի կտոր հաց,

Կոտորվեցինք, մեռանք սոված:

Շուտով կգան օրեր գարնան,

Մենք ձեզ համար կերգենք զվարթ,

Ու փոխարեն ձեր լավության

Ձեր պարտեզը, այգին ու արտ

Կմաքրենք մենք թրթուրներից,

Ճիճուներից ու որդերից.

Միայն հիմի մի կտոր հաց,

Կոտորվեցինք, մեռանք սոված: