Սա Երևանն է …..
Բոլորի համար արդեն սովորական է դարձել ճանապարհին գոյացած հավերժական աղբանոցներ տեսնելը, սովորական են նաև աղբանոցում կեր փնտրող թափառական շներն ու կատուները, սակայն աղբանոցում կովեր տեսնելը ոչ միայն անսովոր է, այլև ուղղակի սարսափելի:
Կովերն ուտում են աղբը, իսկ մարդիկ` նրանց միսն ու կաթը: Զարգացած երկրներում կենցաղային աղբը վերամշակում և օգտագործվում է, իսկ մեզ մոտ «վերամշակումն» իրականացնում են ոչ թե գործարաններում , այլ կովերի օրգանիզմներում:
Այս կովերի տերը հաստատ այս կաթից չի խմում, ոչ էլ հորթի միսն է ուտում, սակայն ոչ միայն խեղճ անասուններին աղբանոցում է արածեցնում, այլև այդ մթերքը վաճառում է մարդկանց: Շատերը, ճիշտ է, օգտագործում են միայն գործարանի կամ այսպես ասած «պետական» կաթնամթերք, սակայն ոմանք օգտվում են ավելի էժան կամ «տնական» կաթնամթերքից:
Եվ ոչ մի հորդոր ու հայտարարություն չի կարող ստիպել մարդկանց հրաժարվել իրենց հարևանի վաճառած կաթնամթերքից, որովհետև այն ավելի էժան է, քան խանութում վաճառվողը, նաև կարելի է ապառիկ գնել:
Եթե անհնար է բարձրացնել աշխատավարձը կամ կաթնամթերքի գինն ավելի մատչելի դարձնել, գոնե պետք է կանխել այս սարսափելի հետևանքների հանգեցնող երևույթը: Բնականաբար, հիվանդությունների, թունավորումների ու վարակների քանակը մի քանի անգամ քիչ կլիներ, եթե այս կովերը բոլոր սովորական կովերի նման խոտ արածեին: Սովորական կանաչ, թեկուզ դեղնած խոտ` կարևորը չլինի ոչ սննդային, ոչ էլ կենցաղային աղբ: Չնայած ի՞նչ իոտ կարող են գտնել խեղճ կովերը Երևանի դպրոցներից մեկի հարևանությամբ: Ասֆալտի վրա խոտ չի աճում , ուստի սննդի միակ աղբյուրն աղբանոցն է …
Սա Երևանն է` Հայաստանի հնամյա մայրաքաղաքը… Այստեղ կան գեղեցիկ շենքեր ու աղբանոցներ, հարուստներ ու թափառաշրջիկներ, այստեղ կան օտարականներին զարմացնող մշակութային արժեքներ, բայց կան նաև աղբանոցում արածող կովեր: Ու կան մանկիկներ, որոնք առանց ոչինչ կասկածելու, խմում են ոչ թե սպիտակուցներով ու վիտամիններով, այլ աղբով հարուստ կաթը…
Սա Երևանն է` մեր պանծալի ու սիրելի մայրաքաղաքը: Սա էլ` մեր անտանելի ու գարշահոտ աղբանոցը: Պետության ջանքերով ու միայն ու միայն մեր աջակցությամբ, այն կարող է կանաչ տարածության վերածվել: Մեր քաղաքն արդեն խեղդվում է թոքախտավորի պես, նրան շատ թթվածին է պետք, նրան կանաչ է պետք…
Կովերին էլ կանաչ խոտ է հարկավոր, կովերի տիրոջն էլ` գումար: Վերացնելով պատճառը կվերանան նաև հետևանքները:
Օգնենք, որ Հայոց մայրաքաղաքը լիաթոք շնչի, հայ մանուկներն էլ` լիարժեք ապրեն:
Ռուբինա Դավթյան,հ.105 ավագ դպրոց,12-րդ դաս.
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր ՊՈԱԿ
Հասցե` Հայաստան, Երևան, Հարավարևմտյան զանգված, Րաֆֆու 57 (տեսնել քարտեզի վրա)
Հեռ` +374 (10) 74 72 46 բջջ՝ +374 (91) 43 10 99
Էլ. փոստ` [email protected]
