ვაჰან ტერიანი დაიბადა ჯავახეთის რეგიონის სოფელ განძანში. სკოლა თბილისში დაამთავრა, შემდეგ კი სწავლობდა მოსკოვის ლაზარიანის კოლეჯში, სადაც წარმოაჩინა სიმბოლიზმი და შეუერთდა რუს სოციალურ დემოკრატებს. იგი საკუთარი პოლიტიკური ქმედების გმო სამეფო პოლიციამ დააპატიმრა. იგი თვალსაჩინოდაა ცნობილი თავისი პოემებით, რომლებიც შემოდგომასა და სიყვარულს ეძღვნება. მისი პოემების პირველი წიგნი გამოქვეყნდა 1908 წელს, რომელმაც მას მოულოდნელი სენსაცია მოუტანა, ოვანეს თუმანიანმა მას თავისი ასაკის ყველაზე ორიგინალური ლირიკული პოეტი უწოდა. მას შემდეგ გამოაქვეყნა: „ ღამის ხსოვნა“, „ ოქროს ლეგენდა“, „ დაბრუნება“ „ ოქროს რგოლი “ და „ ნაირის მიწა “. მისი პოემები დასურათებულია წვიმის, ნისლის, ჩრდილების, მწუხარების სიმბოლოების, უიმედობის და განსაკუთრებით სიმშვიდის სურათები. 1913 წელს, სანქტ-პეტერბურგის გამო, დატოვა მოსკოვის უნივერსიტეტი. გარდაიცვალა ორენბურგში ტუპერკულოზის გამო, 35-ე დაბადების დღემდე ცოტა ხნით ადრე.
გარდაიცვალა 1920 წლის 7 იანვარს, დაკრძალულია კომიტასის პანთეონში.
