Առավոտ շուտ արթնացանք ու եկանք դպրոց: Այնտեղ մեզ սպասում էին մեր ընկերներն ու ուսուցիչները: Սպասեցինք մինչև բոլորը հավաքվեն ու սկսեցինք.... Սկսեցինք մեր հետաքրքիր, զվարճալի, ուրախ, որոշ տեղ էլ զարմանալի ճամփորդությունը: Ինչպես մեր բոլոր ճամփորդությունները, այս անգամ էլ խենթությունները անպակաս էին: Երթուղայինի մեջ խաղացինք մեր իմացած գրեթե բոլոր խաղերը, մի լավ պարեցինք ու բարձր ձայներով երգեցինք: Ավելի հետաքրքիրն ու զվարճալին մեր բարևելն էր պատահական անցորդներին: Ձեռքով էինք անում ու մեր ուրախ ժպիտներով բարձացնում էինք անցորդների տրամադրությունը: Ավելի շատ էինք ուրախանում, երբ այդ ամենը փոխադարձ էր լինում:
Վերջապեսսսսսս... հասկացանք,որ արդեն քաղաքից դուրս ենք եկել, մեզ այդ ամենը հուշում էր, արդեն սովորական դարձած, գյուղական հոտը: Թեթև, որոշ տեղ էլ գրավիչ քամի էր փչում դեմքիս, վայելում էի քամու հաճելի ապտակները, գետակի խշխշոցը:
Նույնիսկ չզգացինք,թե ինչպես երթուղայինը կանգ առավ...
Առաջինը գնացինք Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի: Աղոթեցինք, մոմ վառեցինք, երգեցինք մեր երգերը ու շարունակեցինք մեր արկածները:
Հենց պատրաստվում էինք լիառժեք թրջվել անձրևը դադարեց ու մեզ նվիրեց արև:
Հերթական կանգառը Սուրբ Սարգիս եկեղեցին էր: Այն Հայաստանի ամենափոքր եկեղեցիներից մեկն էր:
Տուն դարձի ճանապարհին մտանք ևս մեկ եկեղեցի: Այս մեկը քանդված չէր` նորակառույց էր, որտեղ մեզ օրհնեց Տեր Հայրը: Նա շատ երկար խոսեց, իսկ մենք ուշադիր լսում էինք:Վերջապես եկավ մեր հերթը: Երգեցինք, աղոթեցինք, զարմացրեցինք Տեր Հայրին, իսկ վերջում նա իր ողջույնները փոխանցեց տիար Բլեյանին:
Ճիշտ է մենք չգտանք նոր ջրվեժ, բայց կրկին համոզվեցինք,որ Հայաստանը շատ գեղեցիկ ու հարուստ երկիր է` իր սարերով, ձորերով, քանդված և նորակառույց եկեղեցիներով:
(Նյությը կարող եք կարդալ Միջին դպրոցի ենթակայքում կամ իմ բլոգում)
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր ՊՈԱԿ
Հասցե` Հայաստան, Երևան, Հարավարևմտյան զանգված, Րաֆֆու 57 (տեսնել քարտեզի վրա)
Հեռ` +374 (10) 74 72 46 բջջ՝ +374 (91) 43 10 99
Էլ. փոստ` [email protected]
