Փաթաթվել տաք ծածկոցով, նստել Սևանի ափին ու լռության մեջ լսել ալիքների երգը: Նայել Սևանա լճի անծայրածիր պսպղուն կապույտին, դեմքիդ զգալ քամու շոյանքը, աշնան արևի խաղաղ ջերմությունը, ունկնդրել ջրի ծփացող լռությունը: Դրանից լավ երաժշտությո՞ւն: Դրանից լավ վայե՞լք: Նյութն ամբողջությամբ՝ «Հայկական կակաչ» կայքում
