Մեծ լիճ ու փոքր երկիր. ո՞նց կլինի... չի լինում, մեր հոգսերն այդպես էլ չեն պակասում

Երեկ օրվա առաջին կեսին Երևանում Համլետ եղբոր ու Լանջաղբյուրում Սամվել հորաքրոջ տղայի մասին մտածումը այնքան նեղեց ինձ, անելիքս չգիտեմ...Մտածումը գործողություն չի դառնում, ու մի հնար կա՝ փախուստը Երևանից, ճամփորդության ձևով: Երկրորդ օրն է՝ Արմինեի, Դավթի ու Մելինեի հետ մենք շուրջերկրյա ենք կատարում՝ Սևան, «Ժայռ» հանգստյան գոտի, Արտանիշով, Մասրայի դաշտերով Վարդենիս, Գավառով Լանջաղբյուր: Իմ ուղեկիցների համար նոր աշխարհ է, մեծ ու հետաքրքիր. կգամ կպատմեմ ավելի ուշ, երեկոյան, երբ հանդիպած կլինեմ իմ եղբայրներին: 
Մելինեի ճամփորդական այս նկարները ձեզ՝ ձեր խաթրն առնելու համար: Սպասեք իմ գրին, աուդիո-տեսագրին: Բարի վերադարձ Բանգլադեշ:

Աշոտ Բլեյան