Այս անգամ Բջնի...

Այս անգամ Բջնի

Ինձ թվում էր, որ ես հայրենագիտական ճամփորդությունների շնորհիվ եղել եմ Հայաստանի բոլոր գեղատեսիլ վայրերում, բայց արի ու տես, որ այս հրաշք վայրում չէի եղել: Կուզեմ անկեղծ լինել,  ես ընկեր Իվետային շատ եմ կարոտում ճամփորդությունների ժամանակ: Շարժվեցինք: Ինչպես միշտ ճանապարհը երկար թվաց: Երբ քաղաքից դուրս եկանք քամին ապտակում էր դեմքիս և մաքուր օդը լցվում էր քթանցքերս:

Անձրև էր մաղում: Պատուհանները փակեցինք և հիմա էլ տոթից խեղդվեցինք, չնայած համոզված եմ, որ պատուհանները բաց լիներ թրիքի հոտից էինք խեղդվելու, քանի որ արդեն գյուղի մեջ էինք: Առաջին տեղը, որ հասանք Սրբ. Աստվածածին եկեղեցին էր: Եկեղեցում երգեցինք մեր երգերը: Շարժվեցինք դեպի բաց դաշտ, այդքան գեղեցկություն...  Ժայռեր, ժայռեր, ներքևուկ կանաչ դաշտ, դաշտից այն կողմ հոսող գետակ, նորից կանաչ տարածք, որտեղ մի փոքր չգիտեմ ճաշեցինք, թե նախաճաշեցինք, խաղացինք և սկսվեց անձրևել... կամաց-կամաց ուժեղացավ: Արագ հավաքվեցինք և շարժվեցինք առաջ, պետք է գնայինք ամրոց, ինձ թվաց երազանքս կկատարվի, պատկերացնում եք հայրենագիտական արշավ 90 սովորողով և հորդառատ անձրևի տակ, բայց ոչ... Անձրևը մեզ խղճաց և կտրվեց երբ տեղ հասանք: Ամրոցը կիսաքանդ էր: Էլի իմ պատկերացրած թագավորական պալատը չէր, բայց ա՜յ քեզ բնություն , ա՜յ գեղեցկություն, ակամայից ուզում ես թևերդ բացես ու բարձր գոռաս, ի՜նչ խենթություններ կարելի էր անել, բայց պետք էր զգուշանալ, չորս կողմը ձոր էր: Ետ դարձի ճանապարհին մտանք Սրբ. Սարգիս եկեղեցին, փոքրիկ-փոքրիկ: Լավ չէր միայն, որ գերեզմանների միջով էինք գնում: Ինչևէ , այնքան էինք քայլել, որ.... Հաջորդ կանգառը մեծ եկեղեցու մոտ էր, որի անունը....Անունըըըը???, հա ինչ անեմ չեմ հիշում: Բայց գեղեցիկ էր և մեծ, այ այս եկեղեցում Տեր Հայր կար, մեզ օրհնեց, մենք հարգում էինք , իր խոսքը չէինք ընդհատում, գիտեր թե բան չգիտենք, ասում էր Բլեյանին բողոքելու եմ, որ լավ չեք սովորում, բայց դե չգիտեր թե ինչ կարող էինք անել: Բառը հենց վերջացրեց , մենք սկսեցինք տերունական աղոթքով ու... էլ կանգնել չկար, բոլոր երգերը երգեցինք մեկ էլ մեզ նայեց ու ասաց.

-Չէ, չէ, Բլեյանին կբարևեք, ես ձեր մասին միայն լավն եմ ասելու: Աստված ձեզ հետ: Խաչը համբուրեցինք և... էլ ինչ և, եկանք կրթահամալիր: Այ անձրև եմ ասել, մի լավ թրջվեցինք և տուն... Վերջ: Ինչ լավ պատմեցի, հավեսս եկավ, որ վաղը գրեի ստից գրելու էի: