Մի պահ, երբ մոտավորապես երեսուն րոպե էր մնացել հասնելուն Գյումրի, նայեցինք պատուհանից դուրս և տեսանք հայ-թուրքական սահմանը: Մենք հեռվից տեսնում էինք այն հողերը, որը մեզ էր պատկանել շատ տարիներ առաջ: Բոլորս լուռ էինք և այդ ամենը այնքան ազդեցիկ էր:
Մանե Թոռունյանի պատումը կարդացեք բլոգում:
Աղբյուրը՝ Ավագ դպրոցի ենթակայք: