Անց են կենում տարիները, մարդիկ, օրերն ու ժամերը։ Իսկ հիշողություննե՞րը․․․ Երևան ենք վերադառնում։ Ակամայից հիշողությունների ու մտածմունքների մի կույտ հավաքվեց մտքումս։ Նայում եմ ճանապարհին, նայում եմ ընկերներիս, ու սկսում է մի բան ինձ խեղդել։
Շարունակությունը կարդացեք Իզաբելլայի բլոգում: