Էկա՜վ-էկա՜վ ու հասավ ճամբար-ծրագրի ամենաստեղծական օր-ընթացքը, երբ տոն-իրադարձություն է էլի լցվում ներսս. մոլբերտ-վրձնահոտ իրադարծություն, որից սիրտս թունդ է առնում, գնում-խառնում աշխարհին ու ներկահոտ գույնով լցված՝ բոլորին գործ-աշխատընթացքի կապած՝ բոլորում մի տեղ, մի գործի, մի հավեսի..
