Նկատե՞լ եք` հանդերձյալ կյանքով հետաքրքվում են նրանք, ովքեր չգիտեն, թե ինչպես վարվեն սեփական կյանքի հետ: Կա՞ արդյոք կյանք մինչև մահը, ահա թե հարցն ինչումն է:
Մոռանում ենք ամենակարևորը` օվկիանոսի հենց ամենախորը ընդերքում են գտնվում հրաշալիքները: Ու շատ հնարավոր է, որ դրանք հենց մեր ձեռքով էլ կրկին բարձրանան ջրի երես...
Շաբաթ երեկոյան կատարվում է Ճրագալույցի Ս. Պատարագ: Ս. Պատարագից հետո կատարվում է Ս. Հարության նախատոնակ, և բոլորը ցնծագին ողջունում են միմյանց՝ ասելով. «Քրիստոս հարյավ ի մեռելոց»։
Նախագծային ուսուցման շաբաթվա շրջանակներում այսօր 10-րդ և11-րդ դասարանների՝անգլերենի ընտրությամբ խմբերի սովորողների և Ամերիկյան համալսարանի շրջանավարտների հետ իրականացրինք հասարակական և հայրենագիտական ճամփորդություն:
Յուրաքանչյուր նախագծային օրը հետաքրքիր էր և յուրովի: Մեծ էր խանդավառությունը սովորողների մոտ ծաղկային օազիսների ձևավորման աշխատանքների ընթացքում: Հատկապես տպավորիչ էր 4-րդ դասարանի սովորող Անրիի բացօթյա համերգը և նրա մայրիկի միջամտությունը բակային աշխատանքներին:
Արագածոտնի մարզ կատարած մեր ճամփորդության ընթացքում մենք եղանք Եղիպատրուշ գյուղում: Չնայած շատ-շատ եմ ճամփորդել, եղել տարբեր մարզերում, շփվել տեղի դպրոցների սովորողների հետ, բայց այս գյուղում ես և իմ ընկերները առաջին անգամ էինք լին
Սառը օդն այնքան ազդեցիկ էր հետևում ինձ, ասես մի թռչուն լիներ։ Իսկ բլրի վրա ես զգացի մի այնպիսի ազատություն․․․։ Ես կարող էի ամեն ինչ։ Էլ չէի մրսում, էլ չէի զգում բարձրությունը։
Եվ նայելով երկնքին՝ մենք կտեսնենք ու բաց կանենք արահետի չերևացող ուղիները, և հավատով ու խանդավառությամբ կշարունակենք քայլել մեր առջև բացված արահետով, քայլել դեպի գեղեցիկը, դեպի երազն ու լույսը․․․
