Ապրիլի 25-ին մեկնարկեց <<Մխիթար Սեբաստացի>> կրթահամալիրում ՀՀ ԿԳՆ պատվերով իրականացվող Հանրակրթական Էկոտուր 2014 էկոլոգիական նախագծերի միջազգային 4-րդ ստուգատեսը, որին մասնակցել են նախորդ տարիների համեմատությամբ ավելի շատ` 121 հայտ: Այս անգամ մասնակցել էր նաև Ստեփանակերտի թիմը տարբեր դպրոցների աշակերտների մասնակցությամբ` հ. 1դպրոցից Թովմասյան Անգելինան, հ. 5 դպրոցի Համբրձումյան Ալյոնան, հ. 10 դպրոցի Վերդյան Անդրանիկը, հ. 11 դպրոցի Արզումանյան Աննան և Հրությունյան Անին, ղեկավար` Անահիտ Մեսրոպյան:
Այս երեխաները մարտ ամսին դարձյալ հյուրընկալվելով Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրում բուռն ցանկություն ունեին մասնակցել նաև էկոտուրին, որի համար բավկանին տքնաջան աշխատանք էին կատարել ըստ պահանջվող ծրագրի. թեման ընտրել են «Անաղբ համայնք և պատրաստել ֆիլմ, պահպանված է ծրագրի բոլոր պահանջներն ու կանոնները: Այն նախապես հավանության է արժանացել, որի պատճառով մենք հնարավորություն ենք ունեցել մասնակցելու Էկոտուր 2014 մրցույթին: Մրցույթի նախօրեին` ապրիլի 24-ին մասնակցեցինք սեբաստացիների և մասնակից բոլոր խմբերի հետ ծառատունկ - ծաղկատունկին: Եվ այսպես, ծառերի, տնկիների, սածիլների, ցնցուղների, բահերի, փոցխերի իսկական տեղատրափ էր` էկոլոգիական հեղաշրջում կրթահամալիրում: Հագեցած աշխատանքային օրն ավարտեցինք Ծիծեռնակբերդում` հարգանքի տուրք մատուցելով 1915թ. հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակին: Ամբողջ ճանապարհին մենք հետադարձ հայացք էին ձգում դեպի անցյալը, խոսում էինք ներկայիս ձեռքբերումների ու առաջընթացի մասին և նոր ծրագրեր կազմում` լուսավոր ու խաղաղ ապագա կերտելու ձգտումով:
Հաջորդ օրը մասնակից խմբերը հերթականությամբ ներկայացրին իրենց աշխատանքները: Ժամանակն անցավ շատ թեթև և ուրախ, ասել-խոսելով դիտեցինք ֆիլմերը: Խստապահանջ էր հանձնախմբի անդամները, սակայն անաչառ ու անկողմնակալ: Ցուցադրությունից հետո խմբի ավագը պարտավոր էր պատասխանել հանձնախմբի հարցերին: Անվանակարգերը տարբեր էին, սակայն շատ էին շաբաթօրյակների, գետերի հիմնախնդիրների մասին նախագծերը: Պարզվեց, որ գետերն էլ աջակցելու կարիք ունեն: Մեր թիմը ներկայացրել էր Կարկառ գետի հիմնախնդիրները, Լոռու համայնքը` Դեբետի, Գավառի համայնքը` Գավառագետի, վրացիները` Քուռ գետի… Բազում աշխատանքների ծանոթանալով ու ուսումնասիրելով` ավելի ես արժևորում էկոլոգիայի անհրաժեշտությունը: Մենք` բոլորս, համախմբվել էինք մի գաղափարի շուրջ` պահպանել մեր մայր բնությունը, դրանով իսկ պաշտպանել մեր հայրենիքն ու հաջորդ սերունդներին փոխանցել ավելի մաքուր ու բարգավաճ երկիր: Երևի թե այդ ջերմ մթնոլորտում ոչ մի թիմ չէր մտածում հաղթանակի մասին, ուրախանում էինք իրար հաջողություններով, հավանության արժանացած ֆիլմերը ձայնագրում էինք մեզ համար` որպես ուսումնական նյութ: Շատերիս ուշադրությունն է գրավել Բազմաղբյուր համայնքի Բումերանգ թիմի ֆիլմը, որի թեման էր «Աղբի վերամշակումը>> և «Թափոնների երկրորդային>> օգտագործումը: Բավականին հետաքրքիր և ուսանելի էր` ապահովված նաև մշակութային մասով: Դատարկ անձեռոցիկների տուփերիցտուն էին պատրաստել, տանիքը` պլասմասե շշերից ձևավորված: Տունը ուներ պատուհան, որի ներսից երևում էր կոնֆետների թղթերից պատրաստված տիկնիկը` տանտիրուհին` թևին գցած բնական հյութի տուփից պատրաստած պայուսակը: Թափոններից գեղեցիկ իրեր պատրաստելու գաղտնիքները բազմաղբյուրցիները սիրով բացատրեցին մյուս ընկերներին: Ազատ ժամերին զբաղվում էինք այդ աշխատանքով` վարժվելու նպատակով :
Բավականին հետաքրքիր էր նաև վրացիների աղմուկի մասին աշխատանքը: Պարզվեց, որ աղմուկն ազդում է մարդու առողջության վրա, խանգարում մտածելու և կողմնորոշվելու: Սակայն հուզիչ էր Սպիտակի թիմի երկրաշարժի վերաբերյալ ֆիլմը: Այն ուշադրություն էր պահանջում: Լավագույն աշխատանքները խրախուսվեցին ժյուրիի կողմից:
Վճռորոշ էր ապրիլի 26-ը: Օրը սկսվեց շատ լավ տրամադրությամբ: Նախաճաշից հետո ուղևորվեցինք Գեղարվեստի դպրոց, մասնակցեցինք առավոտյան պարապմունքին, այնուհետև Արհեստների դպրոց և ծանոթացանք նրանց առօրյային: Դրանից հետո գնացինք կրթահամալիրի Մայր դպրոց, որտեղ կլոր սեղանի շուրջ եղան առաջարկություններ, քննարկումներ հաջորդ` 2015թ. էկոտուրը կազմակերպելու համար: Ժամը 15:00-ին մարմարյա սրահում սկսվեց Էկոտուր 2014-ի արդյունքների ամփոփումը և մրցանակների հանձնումը: Մեր ուրախությանը չափ ու սահման չկար, երբ մեր թիմն էլ խրախուսական մրցանակ ստացավ. այն է` միջազ•ային 5 օրյա ճամբար: Ավելի հուզիչն այն էր, երբ որպես մրցանակիր թիմ, Անդրանիկին հրավիրեցին երգելու, իսկ Անիին` արտասանելու: Մրցանակաբշխությունից հետո գավառի թիմի հետ որոշեցինք գնալ Հ. Պարոնյանի անվան պետական թատրոն, որտեղ դիտեցինք «Մեր տան տերերը>> կատակերգությունը: 2 թիմերիս կցված էին ընկեր Գայանեն և ընկեր Սոֆյան: Մենք հիացած էինք այսպիսի ընկերներով: 4 օր մեզ հետ էին` առավոտից-իրիկուն, որոնց ուղեկցությամբ վայելում էինք երեկոյան Երևանը: Մենք անչափ ուրախ էինք և տպավորված օրվանից: Անմոռանալի էր <<Հրաժեշտի երեկոն>>:
Թիմի անդամների անունից շնորհակալություն ենք հայտնում Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրի տնօրեն տիար Ա. Բլեյանին, ջերմ ընդունելության համար, և բոլոր այն մարդկանց, ովքեր այս 4 օրերի ընթացքում եղան մեր կողքին, պարգևեցին մեզ անմոռանալի օրեր և հաճելի պահեր: Մեր շնորհակալությունն ենք հայտնում քաղաքապետարանի կրթության և սպորտի բաժնի պետ Կ. Մարգարյանին և Կ.Գ. նախարարությանը` աջակցելու հարցում: