• Հայերեն
  • English
  • Français
  • Georgian
  • Русский
  • Español
  • Deutsch
  • فارسی
  • Türkçe
  • Italiano

روانشناسی ملی در مقالات تومانیان

روحیه مردم ارمنی چه می خواهد؟
 
البته در همه این جاها، در همه اینها. و چقدر آرزوی زندگی مسالمت آمیز و کار مسالمت آمیز در همه این مکان ها و در همه چیز است، خون و جنگ بیگانه، تشدید و ویرانی بیگانه...
 
 
من مقالات "مردم تلخ" و "درد بزرگ" و سعی کردم آنچه را که خوانده ام تجزیه و تحلیل کنم.
 
مردم ارمنی دوست دارند متوجه بدی ها شوند، ما مانند کشورهای اروپایی نمی توانیم سبک به نظر برسیم، هر چقدر هم که ریشه هایمان رشد کنند، میزبان های رنگارنگ می شوند، رنگ ها، میوه های درخت تغییر نمی کند، زیرا درخت از کاشته شده است. دانه ها، میوه ها به دانه ها بستگی دارند. درخت ممکن است آسیب ببیند، اما ریشه های درخت در سنین بالا قوی است، به سختی از بین می رود، اما هر ضربه ای می تواند میوه را تحت تأثیر قرار دهد. می بینیم که گذشته مردم ارمنی تأثیر زیادی داشته است. میوه های ما تلخ است، شیرین نمی شود. مردم ما وقتی برای لبخند زدن ندارند، اما وقتی باید بحث کنیم احساسی است، دوست داریم جنبه های بد را ببینیم، چون زیاد است، اما با نور کوچکی که هنوز محو نشده است پیش می رویم. مرد زمان تومانیان از زمان ما تغییر نکرده است، همان مشکلاتی که قبلا وجود داشت از بین نرفته است. اما چراغ های کوچک بیشتری وجود دارد که ارزش رفتن با آنها را دارد…
 
تومانیان الگوی خوبی برای مهربان ماندن همه ماست. البته او رنج های زیادی کشید، اما توانایی لبخند زدن و انسان ماندن را از دست نداد. شما باید بتوانید زندگی کنید.