Սերը նման է աչքերը փակ թռիչքի: Դու չգիտես` որտեղից ես նետվում, ինչ է քեզ սպասվում ներքևում, ինչքան ցավոտ է լինելու անկումը, միայն գիտես, որ հիմա թռչելու ես: Հնարավոր է, որ դու չես ուզել կամ քո պլանների մեջ չի մտել այդ թռիչքը կամ, որ դու ուղղակի ի վիճակի չես եղել խոստովանելու, թե ինչքան ազդեցիկ կարող է լինել այն գիտակցված նահանջը, որը քեզ բերել է հաղթանակ: Դու ընդամենը պահ ես: Պահ, որը անընդհատ ունի գովազդի ու սնուցման կարիք: Դու ոչինչ ես: Դու էմոցիաների շատրվան ես:
Նորայր Ասատրյանի նյութը` «Լապտեր» պատանեկան հանդեսում: