«Ամանորյա հրաշքներ» շարքից
Գերմաներենից թարգմանեց Ժաննա Հարությունյանը
11-5 դասարան
Չորս մոմեր էին վառվում ծաղկեպսակի վրա: Խաղաղ էր: Այնքան խաղաղ, որ կարելի էր լսել, թե ինչպես են մոմերը խոսում: Առաջին մոմը հառաչեց և ասաց. «Իմ անունը խաղաղություն է: Իմ լույսը վառվում է, բայց դա ոչ ոքի անհրաժեշտ չէ»: Եվ այդպես նրա լույսը գնալով փոքրացավ ու մարեց:
Երկրորդ մոմը կայծկլտաց ու ասաց. «Իմ անունն է հավատ, բայց ես ավելորդ եմ: Մարդիկ Աստծո մասին ոչինչ չեն ուզում իմանալ: Այլևս իմաստ չունի, որ ես վառվեմ»: Այդ պահին մի քամի ներխուժեց սենյակ, և մոմը հանգավ:
Ցածրաձայն և շատ տխուր սկսեց խոսել երրորդ մոմը: «Իմ անունն է սեր: Ես այլևս ուժ չունեմ վառվելու: Մարդիկ ինձ արհամարհում են: Նրանք միայն իրենց են նկատում և ոչ մյուսներին, ում պետք է սիրեն»: Եվ մի վերջին առկայծումով այս մոմն էլ մարեց:
Այդ ժամանակ մի երեխա սենյակ մտավ: Նա նայեց մոմերին և ասաց.
-Բայց դուք պետք է վառվեք, ոչ թե մարեք:
Եվ նա սկսեց լաց լինել: Այդ պահին չորրորդ մոմը սկսեց վերջապես խոսել: Նա ասաց. «Մի՛ վախեցիր: Քանի դեռ ես վառվում եմ, մենք կարող ենք նորից վառել մյուս մոմերը: Իմ անունն է հույս»:
Ղեկավար` Նաիրա Սարգսյան
Խմբագրեց Հ.Ղազարյանը