Շվեյցարիայի յուրահատկությունը նաև այն է,որ այդ երկրին, ինչպես ոչ մի այլ մեկին, բնորոշ են բազմամշակութայնությունը և բազմալեզվությունը: Ստացվում է, որ բոլոր կողմերից լեռներով խեղդված այդ մի թիզ հողի վրա կողք կողքի ապրում են ամենատարբեր մշակույթի մարդիկ, ովքեր խոսում են տարբեր լեզուներով:
Շվեյցարիան կազմված է 20 կանտոնից (Շվեյցարիայի վարչատարածքային միավոր) և 6 կիսականտոնից, որոնք էլ մտնում են 3 մեծ խմբերի մեջ` գերմանախոս (Բազել, մայրաքաղաք Բեռն և գործարար կենտրոն Ցյուրիխ), ֆրանսախոս (Ժնև, Լոզան) և իտալախոս (Լոկարնո և Լուգանո): Դրա հետ մեկտեղ հարավում կա բնակչության մի փոքրիկ մաս, որը գործածում է ռետոռոմանական լեզուն. սա առաջին պետական պաշտոնական լեզուն էր: Համապատասխանաբար,երկրում կա 4 պետական լեզու,և շվեյցարացիների մեծ մասը այս կամ այն կերպ խոսում է այդ բոլոր լեզուներով:
Շվեյցարիային բնորոշ ինտերնացիոնալիզմն ու կոսմոպոլիտիզմը ազդել են նաև կրթական համակարգի վրա: Հատկապես այդ երկրում առաջինը բացվեցին միջազգային դպրոցներ և համալսարաններ, ինչպես նաև ստեղծվեցին առաջին միջազգային կրթական ծրագրերը (օրինակ` International Baccalaureate):