Գևորգյան Լիլիթ, 8-5 դաս.
Ի՞նչ եք կարծում, ինչո՞ւ էի ես դեկտեմբերի 31-ի գիշերը այդքան ուրախ: Գիտե՛մ, երևի կմտածեք, որովհետև տոն էր` նոր տարի: Բայց ոչ, ես ամենևին էլ այդ պատճառով չէի ուրախացել: Իսկ ուրախացել էի, որովհետև առիթը առաջին ձյունն էր, որին ես շա՜տ էի սպասում:
Երբ փոքր էի, մտածում էի, որ Աստված պապիկը ամբողջ տարին մորուք է պահում ու հենց գալիս է ձմեռը, կտրում է: Ինձ ու ինձ մտածում էի, որ հենց փաթիլներն էլ նրա մորուքի մազերն են, որոնք վերածվում են ձյան ու որպես օրհնություն թափվում վերևից: