Այնքան կարևոր, որ օրեր անց օրվա գիր է դառնում...

Ուզում եմ հատկապես շեշտել հայրենագիտությունը, թափառումը․․․ Ամիսը մեկ անգամ հայրենագիտական մի ուղիով մենք մտնում ենք գյուղեր, խոնարհված և գործող եկեղեցիներ, հրապարակներում, դպրոցներում, որտեղ հավաքված են մարդիկ և երգում ենք պարզապես․․․ Ու պետք է տեսնել՝ մեկ օրվա մեջ մաեստրոն կարողանում է չորս-հինգ, եղել է՝ վեց համերգ անել․․․  Պատկերացրի՞ք՝ ինձ հետ քայլում է, ինձ հավասար, ինձնից առաջ․․․ և սա մի ամբողջ տոնախմբություն է։
Շնորհակալ եմ, Հարությո՛ւն Թոփիկյան, քո առաքինի-պիրկ գոյության համար։

Կրթահամալիրի տնօրենի  օրագիրը՝ բլոգում: