Իմ օրագիրը երևանյան է, երևանյան օրերի հեղինակային խրոնիկա է, ու վերջակետ չունի։ Երևանցու օրագիր է, հիշեցնեմ, որ ծնվել, մեծացել եմ Շիլաչի-կայարանում, Գետառի ափին ու չեմ բացակայել Երևանից. անգամ իմ ազատազրկումն է երևանյան… Ի՞նչ մնաց, ի՞նչ կպատմեմ վաղը, ինչ շարունակություն կունենա՝ հետևեք իմ օրագրին։ Հիմա ես ընթերցում եմ Լուսինե Հովհաննիսյանի «Ատմոսֆերա»-ն…