«Կարդացել եմ, բայց այդքան էլ հետաքրքիր չէ»,- «Առաջին լրատվական»- ի հետ զրույցում այս մասին ասաց «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանը՝ անդրադառնալով Կառավարության ծրագրի կրթական բաղադրիչին:
«Վերջին 20 տարիներին հասունացած խնդիրներ կան, որ ակնհայտ են, և եթե այդ հարցերը լուծվեն, համակարգը կսկսի իր ներքին ռեսուրսները, կարողություններն օգտագործել: Ցանկացած փոփոխություն ներդրում է: Պետք է ձեռքի տակ եղածը հաստատ ներդնել, ոչ թե խոստումներ տալ: Եթե արգելքները հանվեին և կիրառվեին նոր խթաններ, անպայման համակարգը կսկսեր ներքին ռեսուրսները օգտագործել, և մենք կմտնեինք փոփոխությունների՝ ինքնավար, ինքնակարգավորվող, ինքնազարգացող գործողությունների մեջ:
Օրինակ՝ չի կարելի հանրակրթական դպրոցի ուսուցչին՝ վարձու աշխատողի անպաշտպան վիճակում թողնել: 2019թ. բյուջեով էլ նախատեսված չէ, անգամ մեխանիզմներ չկան, թե ինչպես կարելի է ուսուցչի աշխատավարձը բարձրացնել:
Ուսուցիչը, որպես պետական կրթական ծրագրեր իրականացնող, պետք է ունենար պետական ծառայողի կարգավիճակ, և որոշվեր հիմնական աշխատավարձը, որը պետք է ուսուցչին տրվեր պետության կողմից՝ նախարարության միջոցով, իսկ պետական և ոչ պետական կրթական կառույցները լրավճարներ, հավելավճարներ և պարգևավճաներ տային: Ուսուցչի այս անարժանապատիվ վիճակը երկար չի կարող շարունակվել… Ուսուցիչը կատարողից պետք է վերածվի որոշողի՝ ուսումնական ծրագրեր մշակի և այլն»:
Հայոց եկեղեցու պատմություն առարկայի դասավանդել-չդասավանդելու հարցի շուրջ սկսված խոսակցությունը, Ա. Բլեյանի դիտարկմամբ՝ տգեղ է և տխուր:
«Առաջին քրիստոնյա ազգն ենք, և վերջապես պետականորեն հանրակրթական դպրոցում մեր հավատքն ուսուցանելու հնարավորություն ստացանք, դա համարվում էր ձեռքբերում, և հանկարծ պարզվեց, որ մեզ հիմա դա խանգարում է, և քահանային ցույց տվեցին դռան տեղը… Ամենավտանգավորն այն է, որ իշխանությունը շարունակում է թելադրել եկեղեցուն: Եվ սա խոցելի է դարձնում եկեղեցուն»:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր ՊՈԱԿ
Հասցե` Հայաստան, Երևան, Հարավարևմտյան զանգված, Րաֆֆու 57 (տեսնել քարտեզի վրա)
Հեռ` +374 (10) 74 72 46 բջջ՝ +374 (91) 43 10 99
Էլ. փոստ` [email protected]
