Ներսից

Սուրճս թափելով հասցրի տեղ․մտազբաղ էի, սուրճի գոյության մասին մոռացել էի, միայն նրա թարմ բույրը հիշեցրեց, որ իրենից բան չի մնա, եթե չհավաքվեմ ու չկենտրոնանամ՝ իրեն տեղ հասցնելու վրա։ Հոգնել էի, օրը մի փոքր ծանր էր․ դրսի աշխարհը  տարբեր է ներսիս աշխարհից, բայց ես սա դրոշակի նման չեմ օգտագործում, ուղղակի ուզում եմ ասել՝  իրոք դժվար է այդես։

Ստեղծագործում է Վանուհի Ազատյանը: