Մայրիկս պատմում է, որ ես ինձ դպրոցում զգում էի, ինչպես տանը, և երբ գալիս էր ինձ տանելու, չէր տեսնում տուն գնալու այն անհամբերությունը, որը հատուկ է դպրոց նոր հաճախող երեխաներին: Պատմում է, որ վազում էի միջանցքներով, մազերս, որ առավոտյան կոկիկ հավաքված էին, ազատ արձակված էին լինում, իսկ գուլպաներս` պայուսակիս մեջ, աչքերս էլ փայլում էին: Իմ հշողության մեջ պահպանվել է նախակրթարանում սովորող այս Աննան...