Նալբանդյան Հասմիկի հետ ես ու Լևոնը, գնացել էինք Աշտարակ քաղաքին հարակից Կարին գյուղում գտնվող Հայաստանի ծառատունկ՝«ATP» բարեգործական հիմնադրամի Օհանյան կրթական կենտրոն՝մասնակցելու բնապահպանական ցանցի հերթական սեմինարին:
Սկզբում բոլոր ներկա գտնվողներս ծանոթացանք միմյանց հետ, ներկայցրեցինք մեր կազմակերպությունները, կատարված աշխատանքները, այնուհետև կազմակերպության ներկայացուցիչները ներկայացրեցին իրենց «ATP» կազմակերպությունը:
Ինչպես հասկացաք, «ATP» կազմակերպությունը բնապահպանական կազմակերպություն է և շատ լուրջ ու բարենպաստ դեր է խաղում մեր երկրի համար: Նրանք ունեն տնկարաններ Խաչփարում, Մարգահովիտում, որտեղ պահում և աճեցնում են տարբեր տեսակի բույսեր և ծառերի տնկիներ, իսկ հետո կազմակերպում են ծառատունկներ, ստեղծում են անտառներ, Հայաստանի տարբեր դպրոցներին, այդ թվում նաև մեր կրթահամալիրին, եկեղեցիներին, համայնքներին մատակարարում են ծառերի և թփերի տնկիներ:
Նրանց կազմակերպության հետծանոթանալուց հետո մենք միասին հաշվարկեցինք, թե մարդը ինչ չափով է օգտագործում Երկրի պաշարները, և հետևություն արեցինք մեր կենսակերպի մասին: Խոսենք այն մասին, թե մեզանից յուրաքանչյուրն ինչպես կարող է նվազեցնել առօրյա կյանքի տարբեր ոլորտներում իր «էկոլոգիական ոտնահետքը» և վնասակար ազդեցությունը: Լրացրեցինք շատ հետաքրքիր թեստեր և գնացինք տնկարանի հետ ծանոթանալու:
Տնկարանում տնօրենը՝ Ղանդիլյան Սամվելը, ոգևորությամբ ներկայացրեց իրենց կատարած աշխատանքները: Տնկարանում կային հազարավոր տնկիներ և ծառեր, որոնք ջրվում էին հատուկ համակարգով: Այնտեղ մեզ պատմեցին այդ ծառերի տեսակների մասին:
Տեղում տիկին Հասմիկը պայմանավորվեց տնկարան այցելելու, հաջորդ հանդիպման մասին:
Շատ երկար շրջելուց, տնկարանին ծանոթանալուց և նկարներ անելուց ու լավ հյուրասիրվելուց հետո, նոր ծրագրեր կազմելով մեծ բավականությամբ վերադարձանք Երևան: