Մեծ բեմերը մեզ են սպասում
Բոլորս էլ գիտենք, որ մեր կրթահամալիրում կա ուսուցչական երգչախումբ`«Սեբաստիա», բայց որ այսպես են երգում՝ անկեղծ, հուզիչ ու գրավիչ, անկեղծ ասած, ինձ համար նորություն էր: Առաջնորդարանում մեր ուսուցչական երգչախումբը ելույթ ունեցավ իր mskh-ի մաքրամաքուր և դյութիչ ձայնով: Մեզ ունկնդրում էին բազմաթիվ պատվարժան հյուրեր` արքեպիսկոպոս Նավասարդ Կճոյանը, Աշոտ Բլեյանը, Նազենի Հովհաննիսյանը, Հարություն Թոփիկյանը: Հնչեց կրթահամալիրի հիմնը՝ «ԱՆԴԱՍՏԱՆ»-ը, որի հնչյունների ներքո էլ սկսեց երաժշտական տոնը: Կցանկանայի, որ երգը երկար հնչեր, բայց ինչ արած... Ստացա այնպիսի բավականություն, որը և ակնկալում էի: Հնչեցին բազմաթիվ երգեր, որոնցից են՝ «Նազանի»-ն, «Ազգային օրհներգ»-ը, Կոմիտասի երգերից, «Անդաստանի» մասին էլ չասեմ. մի մեծ դահլիճ հոտնկայս երգեց մեզ հետ: Փաստորեն մեր երգչախումբը միակը չէր կաթողիկոսարանում, եկել էր նաև «Ծաղկազարդ» երգչախումբը, որը մեզ մատուցեց 5 հիանալի ստեղծագործություն: Ճիշտ է «Ծաղկազարդ» երգչախումբը պրոֆեսիոնալ էր և երգում էր խիստ կատարյալ վոկալով, բայց դե մենք էլ երգում էինք ոգով՝ Սեբաստացուն բնորոշ ոգով, ու չէինք զիջում: Կրթահամալիր եմ ասել, է: Ներկայացրեցինք նաև մեր ուխտագնացությունները, որոնք մեզ համար իրական ու սիրելի ուսումնահետազոտական նախագծեր են:
Սրբազանը օրհնեց մեզ` կրթահամալիրցիներիս, և բոլորս միասին աղոթեցինք:
Ավետիս Հարությունյան, 10-րդ դաս