Չորս օր տարբեր խմբերի «Կրթություն բոլորի համար՝ ներառական ուսուցում» ծրագրով սովորողների հետ գնում էինք ՀՀ ԿԳ նախարարության Բժշկահոգեբանամանկավարժական գնահատման կենտրոն, որտեղ մասնագետները աշխատում էին հատուկ կարիքներով երեխաների հետ: Երեխաներից ոմանք սենյակ էին մտնում անչափ ուրախ, ոմանք, մինչ իրենց կկանչեին, փորձում էին դռան ետևից լսել, թե ինչ հարցեր են տալիս մյուսներին, որպեսզի իրենք ավելի լավ պատասխանեն և լավ տպավորություն ստեղծեն, իսկ ոմանք էլ, սպասելուց հոգնում, և դժգոհությամբ էին սենյակ մտնում: Բայց, այս ամենի հետ մեկտեղ, բոլորը բավականին համախմբած էին, օգնում էին իրար, խաղում միասին, ժպտում, աղմկում և ստեղծում էին ուրախ, անկաշկանդ, բարի մթնոլորտ:
Ինքս մեծ հաճույք եմ ստացել երեխաների հետ շփվելուց: Խմբի հետ գնահատման կենտրոն գնալը լավ առիթ էր: Բոլորի հետ ծանոթացել եմ, մտերմացաել, անգամ հասցրել ինձ համար սիրելի երեխաներ ունենալ և կապվել նրանց հետ: Կարծում եմ՝ իրենք էլ ինչ որ չափով կարողցան ստանալ իմ` իրենց հանդեպ սերն ու հոգատարությունը: