Ինձ համար ցեղեր գոյություն չունեն: Ես չեմ հավատում կառավարություններին: Կյանք ասելով` հասկանում եմ ահա այս մեկի կյանքը` ծնունդից մինչև մահ, և այսպիսիք աշխարհում բազում միլիոններ են: Երեխաները, որ դեռ չեն սովորել խոսել ոչ մի լեզվով, միակ ցեղն են երկրագնդի վրա` մարդկանց ցեղը… Մնացած ամեն ինչը կեղծիք է ու խաբեություն, այն ամենը, ինչ մենք կոչում ենք քաղաքակրթություն, ատելություն, սարսափ, ուժ… Իսկ երեխան երեխա է: Մարդկանց եղբայրությունը մանկան ճիչ ու լացի մեջ է, լացող երեխաների մեջ: Մեծանում ենք, լեզու սովորում և աշխարհը ընկալում մեր իմացած միակ լեզվի միջոցով, չենք ընկալում բոլոր լեզուների միջոցով կամ էլ առանց որևէ լեզվի, ասենք` լռությամբ, փակվում ենք մեր իմացած միակ լեզվի մեջ: Այն, ինչ հավերժական է ու անսահման, դառնում է սոսկ բառ: Ուզածս միակ բանը բոլորին հասկանալի լեզվով խոսելն է` մարդկային սրտի լեզվով, որն անմահ է ու հավասարապես հարազատ բոլորին: