«Մի՞թե մեր կյանքում էլ այսպես չէ։ Ընկնում ենք, տեսնում հազար ու մի դաժանություն ու դժբախտություն, ցավում ուրիշների համար, թողնում ուրիշներին մեր ԵՍ-ի համար, անում ենք ամենավատ արարքները, միայն թե առաջ գնանք»։
«Զգացվում է նրա հզոր, ուժեղ և դիմացկուն մարդ լինելը, որից մեկ տող հետո կարող է գրած լինել իր թուլությունների և մարդկային հատկանիշների մասին։ Շատ գեղեցիկ նկարագրություններով կարող է գովերգել կնոջ գեղեցկությունը, որից հետո (կամ էլ նույնիսկ ընթացքում) կարող է փշրել այդ կատարելության պատկերը՝ բացահայտելով, որ բանաստեղծությունը գեղեցիկի մասին չէր, այլ իրականի»։
