Լիլիթ Բաբայան և ընկերներ
Ամանորն առանց տարեհացի չի լինում: Որքան էլ տանը հաց լինի, մեկ է` նոր հաց են թխում: Մենք էլ այդպես արեցինք: Դե հո մեր հացը սովորական չէր լինելու: Հոտն ընկել էր աշխարհով մեկ: Հոտը չէ, բույրը: Ամեն ինչ` մեր ձեռքերով: Մանկապարտեզի ընկեր Մարինեն էլ մեզ օգնեց, օրհնեց: Ափսոս` չկարողացանք գոնե ողջԵրևանին հյուրասիրել: Բան չկա, նորից կթխենք: Հացն այս անգամ մարդահացիկ կլինի ու քիչ ավելի փափուկ: Հետն էլ` մեր բարեմաղթանքները` մեր ձեռքով գրված: Ա’յ, կտեսնեք: