Հրացանով մարդը փորձում է մատիտով մարդուն թելադրել, թե ինչ է կարելի նկարել կամ գրել, և ինչ՝ ոչ: Քաղաքակրթությունն ընդհանրապես կկորցնի իր իմաստը, եթե մատիտով մարդիկ սկսեն վախենալ հրացանով մարդկանցից և ծնկի գան, և եթե ազատամտությունն ընկրկի բիրտ ուժի առաջ:
Գնել Նալբանդյան
Մենամարտում են Գեղարվեստի կրտսեր դպրոցի չորրորդ դասարանի ծնողներ Մարիամ Բալյանը և Հայկուհի Աբրահամյանը:
Հաղորդավար՝ Սուրեն Պողոսյան Նկարահանումը՝ Դավիթ Խալաթյանի, Անի Սարգսյանի Մոնտաժը՝ Դավիթ Խալաթյանի Մասնակիցներ` Հայկ Դարբինյան, Լուիզա Քեշիշյան, Արթուր Ալեք Քոսբեկյան, Դիաննա Մարգարյան
Մարդ պետք է իր մեջ ուժ գտնի եւ թույլ չտա, որպեսզի սեփական մտքերը կործանեն իրեն:
Ալլահը հավաքեց մեղսագործներին և սկսեց պատժել մեղքերի համար։ Ամենամեծ պատիժը հասավ բժշկին։
Սովորողների հետ միասին. միայն ու միայն այդպես...
Ալբեր Քամյուի «Ընդվզող մարդը» էսսեից այս հատվածը համարելով սահմանում՝ կարելի է ենթադրել, որ Իսահակյանի ընվզումը տարիների ընթացքում «կատարելագործվել է»։
Աշխարհը նման է լեռներում հնչած արձագանքի. եթե մենք շպրտում ենք զայրույթ, որպես պատասխան՝ ստանում ենք զայրույթ: Եթե տալիս ենք սեր՝ մեզ վերադառնում է սեր:
...Կա՞ աշխարհում իրական ընկերություն..
Ընկերությունը նման է օդի, մենք միշտ զգում ենք նրա կարիքը, և որքան մաքուր լինի այդ օդը, այնքան շատ ավելի լավ:
Մեկնեցի իմ հարյուր սուն, ու ստացա մանրադրամը: Ուշադիր նայում էի նրա ձեռքին, նավաստու նիհար ու կնճռոտ ձեռք էր : Թշվառ դեմքի արտահայտություն ուներ, իսկ մտքումս կրկնում էի. « Իմ հորեղբայրն է, հորս եղբայրը»:
Մարինե Մկրտչյան, Լիլիթ Մեղրյան, Օլյա Կիրակոսյան և սաներ
Սա այն խաղն է, որ խաղում են մեծ ու փոքր, և անունն էլ ինչ ուզես կդնես, որովհետև այդ պահին մարդն այդպես է ապրում: Խաղ, որում երգ կա, թռիչք, զգացմունք, մարմնամարզություն, ռիթմ... ազատություն:
Տոնգայի բնակիչները, ովքեր ահազանգել էին, երբ ծովը դարձել էր կարմիր, ստացել են այդ երևույթի բացատրությունը:
Ներկայացվող աշխատանքները «Գիտահանրամատչելի լրագրություն» նախագծի նախապատրաստական փուլի դրսևորումներից ընդամենը երեքն են: