• Հայերեն
  • English
  • Français
  • Georgian
  • Русский
  • Español
  • Deutsch
  • فارسی
  • Türkçe
  • Italiano

Երեսուն տարի անց. քաղաքացիական անհնազանդության կախարդանքը…

Հիասթափվելը՝ թե վերաբերում է մարդկանց, իրենց կյանքին, կյանքի փոփոխությունների լավացմանն ուղղված հանրային՝ հասարակական, թե քաղաքական գործողություններին, այդպես էլ չեմ ընկալում… Այս օրերին էլ աջ ու ձախ հնչում է՝ որ չհիասթափվեն, միայն թե չհուսահատվեն… Հաղթանակի հաջողությունը ո՞վ երաշխավորի, եթե ինքն է գործուն-գործիչը, իր շուրջ՝ իր նմանները… Փորձառություն ձեռք բերի, իմաստնություն-հասունություն, հասկանալի է, լիդեր դառնա կամ կապեր հաստատի, քաղաքական-քաղաքացիական պայքարի հմտություններ ձեռք բերի… ուրիշ ինչպե՞ս, որտե՞ղ, եթե ոչ՝ փողոցում, էլի ինքնակրթությամբ, բայց փողոցում… Հնարավո՞ր է քաղաքացուց օտարել, բա ով-ովքեր անեն…

Կրթահամալիրի տնօրենի ապրիլի 16-ի օրագիրը: