Հեծանիվով իմ բանգլադեշյան երթուղին ամենօրյա սկսել է ներառել երկար նորոգումից հետո տեսքի եկած Պերճի այգին բակային… Լավ է, որ ներառական է դարձել, սայլակի-անվավոր միջոցի ու բոլոր տեսակի մարդկանց համար… Կփոխվի՞ բակային այգու խնամքի մշակույթը, կդառնա՞ այգին որպես միջավայր կրթական-ճամբարային… Կկարողանա՞ն բնակիչները այգին հաստատել որպես անծուխ-«անբլոտ» գոտի՝ կիրթ-բնական։ Կկարողանա՞ն ազդեցիկ լինել գեղարվեստի դպրոցը, լրացուցիչ կրթության մեր մյուս կենտրոնները, սեբաստացիական արտագնա հարթակներ կդառնա՞ն այսպիսի բակերը մեր «Կրթական պարտեզ» նախագծով…