Մարդիկ ամբողջ կյանքի ընթացքում փորձում են գտնել իրենց երջանկությունը: Բայց ինչպե՞ս կարելի է գտնել երջանկությունը: Մի՞թե այն թաքնված է կամ չի երևում: Եթե մենք ընկնենք նրան փնտրելու ետևից, ապա երբեք էլ չենք գտնի: Քանի որ այն միշտ էլ մեզ հետ է: Ուղղակի պետք է բաց թողնել նրան մեր հոգու ճաղերի միջից: Ուրիշի երջանկությանը նախանձելու փոխարեն կարելի է բաց թողնել հենց մերը: Ամենքի երջանկությունն էլ տարբեր է: Մեկն, օրինակ, երջանիկ է, որ հացի փող ունի, իսկ մյուսը՝ ավտոմեքենա:
Իսկ ես՞: Ես էլ բոլորի նման փնտրում էի իմ երջանկությունը, մինչև հասկացա, որ այն հենց իմ մեջ է և ես եմ որոշում, երբ պետք է երջանիկ լինել: Այդ օրվանից ես բաց եմ արել իմ հոգու ճաղերը և երջանիկ եմ: Երջանիկ լինելու համար պարտադիր չէ լինել թագուհի կամ նախագահ, բավական է միայն ասել՝ բարի առավոտ, մամ...
Աղբյուր՝ Մարգարիտա Մանվելյանի բլոգ, («Բլոգավարությունը՝ ինքնակրթության միջոց» նախագիծ)