Զարմանալ՝ նշանակում է խոստովանել, որ ինչ-որ բան չես հասկանում, չգիտես։ Իսկ խոստովանել՝ նշանակում է փնտրել հարցի պատասխանը, նշանակում է՝ մտածել։ Այսպես մենք ապրում ենք մեր ողջ կյանքը՝ փնտրելով և մտածելով։ Բնապահպանական փնտրտուքներով, ինչպես նաև ժամանակը զվարճալի և հիշարժան, բայցևայնպես ուսումնական անցկացնելու նպատակներով այցելել էինք մեր մշակութային Գյումրի և Աշոցք՝ դահուկասահքի։
Հայաստանի բնապահպանական խնդիրները մեզանից յուրաքանչյուրինն են, ամեն ոք պարտավոր է իրազեկված լինելու: Այս օրերին Հայաստանի ամենաթեժ բնապահպանական կետը Ամուլսարն է: Գյումրիում երկօրյա ճամփորդության ընթացքում կազմակերպեցինք Ամուլսար.
Ավագ դպրոցի սովորողների խումբը Ուսումնական Գյումրի նախագծի շրջանակում երկօրյա ճամփորդությամբ Շիրակի մարզում էր: Ճամփորդության առաջին օրը մարզական էր՝ ձմեռային մարզական խաղեր Աշոցքում:
Մեր մանկության տարիներին գյուղի նշանավոր վայրերը մեզ համար խաղալու վայրեր էին, ասենք՝ եկեղեցու տարածքը, գյուղի բարձունքն` իր Սուրբ Մինաս սրբատեղիով կամ ջրամբարի տարածքը. Ժամերով կորչում էինք…
Գյումրեցի սուսերամարտի երիտասարդ մարզիչ Հայկից՝ մեր Միքայելի՝ պանդոկում պատահաբար պատահած ընկերոջից, ավելի լավ գիտեմ Գյումրին. փակ աչքերով, խելամիտ-հիմնավորված երթուղով ցերեկային տուր արեցի ընկերներիս համար, տպավորությունները թող Երևանում ձեզ փոխանցեն:
Փետրվարի 9-ին, մի խումբ սեբաստացիներ մեկնել են ճամփորդության դեպի Գյումրվա աշխարհի Կառնուտ գյուղ: Գյուղի, ճամփորդության մասին կներկայացնենք մանրամասն, առայժմ՝ տարածքը՝ լուսանկարներով։
«Երևան ենք հասել, բայց չեմ ուզում կտրվել Գյումրիից: Լավն այն էր, որ մեր այցերը շարունակական են լինելու, ու ավելի երկար ժամանակ ենք ունենալու Գյումրին ուսումնասիրելու համար: Ես էլ մյուս անգամ արդեն բոթաս կհագնեմ, մեկ ա՝ ինձ ոչ մեկ չի նկարում»:
«Հետո ոտքով գնացինք այնտեղ, որտեղ նկարահանվել էր «Մեր մանկության տանգոն» ֆիլմը։ Այդտեղից ոտքով գնացինք զարգացման կենտրոն, որտեղ հանդիպեցինք մեր մյուս խմբին։ Այդ վայրում մարդիկ լուսանկարներ են անում»։
